کد مطلب:78283 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:414
... فاین تذهبون؟ و انی توفكون؟ و الاعلام قائمه و الایات واضحه و المنار منصوبه، فاین یتاه بكم؟ بل كیف تعمهون و بینكم عتره نبیكم؟! و هم ازمه الحق و اعلام الدین و السنه الصدق، فانزلوهم باحسن منازل [صفحه 90] القرآن وردوهم ورود الهیم العطاش.[1]. «... بنابراین به كجا می روید؟ و چگونه دروغ می گوئید؟ در حالی كه پرچمهای هدایت بر افراشته، آیات و نشانه های الهی آشكار و نورافكن های خدایی نصب شده است. با این حال چگونه شما را حیران و سرگردان می كنند؟ و در حالی كه عترت (اهل بیت پیامبر) رسول الله (ص) در میان شما است، چرا خود را به كوری زده اید؟ خاندان پیامبر رهبران حق، راهنمایان دین و منطق و زبان گویای حقیقت و راستی می باشند. عترت پیامبر را در بالاترین و نیكوترین پایگاههای قرآن بیابید، و به مانند حیوانات تشنه كه به سوی آب می شتابند به آنها روی آورید (از چشمه های جوشان علوم اهل بیت پیامبر بهره مند و سیراب شوید)». امام علی (ع) در این خطبه از سوز دل و از گذرگاه رافت و عطوفت نسبت به مردم، امت اسلامی را زیر سئوال می برد و گمراهی و دروغ و فریبكاری آنها را پس از رحلت پیامبر (ص) در رابطه با مساله ی امامت بر سر ایشان فریاد می كند. و در نهایت صراحت و روشنی بیان، مسئولیت گمراهی مسلمانان و انحراف آنان از صراط مستقیم قرآن، سنت و امامت را بر عهده ی ایشان می گذارد. و در نهایت شگفتی از ایشان می پرسد كه چرا و چگونه به بی راهه می روید، در حالی كه خاندان پیامبر (ص) كه امامان حق از سوی خدا و پیامبرش می باشند در میان شما حاضرند؟ و آنگاه ائمه ی [صفحه 91] اطهار (ع) را با اوصافی معرفی می كند، كه هر یك از این اوصاف شایان تامل و دقت است: و الاعلام قائمه. (پرچمهای هدایت بر افراشته است). در پیچ و تابهای خطرناك و حادثه ساز دوران زندگی و در درشتناك جاده ی ناهموار و تاریك حیات، كسانی به سلامت می گذرند و راه پر پیچ و خم حیات را كه در كمركش هر پیچ و خم آن هزاران اهریمن، با هزاران توطئه و دسیسه بر سر راه انسان كمین كرده اند، با موفقیت و پیروزی می پیمایند، كه در طریق خطرناك زندگانی از پرچمهای هدایت و ارشاد استفاده كرده و از آنها پیروی كنند. خدای حكیم و مهربان به منظور هدایت و حمایت از امت اسلامی، بر گذرگاه انسان در برابر هر گردنه ی خطرناك و هر پیچ و تاب گمراه كننده ای كه در زندگی ایشان وجود دارد، پرچم هدایت و راهنمایی افراشته است، تا راه جویان سعادت و جویندگان حقیقت، با بهره وری از این پرچمهای هدایت از صراط مستقیم ایمان و اخلاص منحرف نشده و بر صراط مستقیم استوار و پایدار باقی بمانند. این پرچمهای هدایت در كلام امیر كلام، امام علی علیه السلام ائمه ی اطهار (ع) از عترت پاك و معصوم رسول الله (ص) می باشند، كه خدای علیم به اقتضای دانش بی پایان و بصیرت بی نهایت خود از احوال بندگان، آنان را به امامت و هدایت خلق برگزیده است. و زمام ارشاد و راهنمایی بندگانش را در دست با كفایت ایشان نهاده است. چرا كه خدای حكیم خاندان پاك و معصوم پیامبر را، پرچم هدایت و باعث حمایت و عزت [صفحه 92] همه ی آفریدگان قرار داده است. این پرچمهای افراشته ی الهی در گذرگاه تاریخ حیات انسان، همواره راهنمای سعادت و پیروزی دو سرای بوده اند. و هرگاه تندباد حوادث ناگوار پرچمی را سرنگون كند، روایتی دیگر به اراده و مشیت خلل ناپذیر الهی فرا راه انسان بر افراشته می شود، چندان كه پس از رحلت رسول الله (ص) و عروج آن بزرگوار به ملكوت اعلی، همیشه یكی از حجتهای حق عهده دار امامت و زعامت امت اسلامی بوده است. و بر رغم همه ی توطئه ها و دسیسه های اهریمنی كه از سوی غاصبان حق اهل بیت عصمت و طهارت (ع) علیه ایشان اعمال شده، تا مگر مصباح هدایت الهی را خاموش كرده و شب پرده های شب پرست بر امت اسلامی حكومت كنند، خدای توانا چراغ امامت را همواره روشن و تابنده داشته است. و امروز كه عصر غیبت است آخرین حجت و بقیه ی خاندان رسول الله (ص) را در كنف حمایت و عنایت خویش، از چشمان ناپاك نا اهلان و نامحرمان پنهان كرده است، او بقیه الله و ذخیره ی پروردگار، برای روزگار رهایی همه ی انسانها از زندان شرك و كفر و فساد و گناه و انحراف می باشد. و الایات واضحه. (نشانه های الهی آشكار است). سخن امام علیه السلام در تصریح این حقیقت كه نشانه ها و آیات الهی آشكار است، برپایه ی این حقیقت استوار می باشد، كه آیات پروردگار دوگونه است: آیات كتاب صامت و آن عبارتست از آیات مباركات قرآن، كه ناطق به حق و شریعت و هدایت است و اگر چه به ظاهر كتابی صامت و ساكت است، ولی به نزد صاحبان درایت و خداوندان بصیرت و صاحبان عقل و [صفحه 93] ذكاوت، قرآن كتاب بیان و نطق و كلام حق است، در نهایی ترین و صادقانه ترین و رساترین حد فریاد. چرا كه از این كتاب خاموش فریادهای بی شمار حقیقت به گوش همه ی نسلها در تمامی عصرها می رسد و همواره بندگان خدای را به ایمان و اخلاص و صدق و صلاح و فوز و فلاح فرامی خواند. و به عقیده ی امام علی (ع) آیات این كتاب الهی به روشنی و آشكاری، در نهایت صراحت و صداقت مردم را به اطاعت و پیروی از ائمه ی اطهار علیهم السلام فرمان می دهد. از این رو امام علیه السلام در ارتباط با امامت عترت پیامبر (ص) می فرماید: «نشانه ها و آیات الهی روشن و آشكار است». در ذیل به برخی از این آیات روشن اشاره می شود: 1- و جعلنا منهم ائمه یهدون بامرنا لما صبروا و كانوا بایاتنا یوقنون.[2]. «و برخی از ایشان را امام و پیشوایانی كه خلق را به امر ما هدایت كنند قرار دادیم، برای آنكه در راه حق صبر كردند و در آیات ما مقام و یقین یافتند». 2- و یوم نبعث من كل امه شهیدا ثم لا یوذن للذین كفروا و لا هم یستعتبون.[3]. «و آن روز (قیامت) كه ما از هر امتی شاهدی بر انگیزیم، آنگاه نه به كافران اجازه ی سخن داده شود و نه توبه و بهانه ای از آنها می پذیرند». و اذا ابتلی ابراهیم ربه بكلمات فاتمهن قال انی جاعلك للناس اماما قال [صفحه 94] و من ذریتی قال لا ینال عهدی الظالمین.[4]. «و آنگاه كه خدای ابراهیم را به اموری چند امتحان فرمود و او همه را بجای آورد، خدا به او فرمود من تو را به پیشوائی خلق برگزینم. ابراهیم عرض كرد این امامت به فرزندان من نیز عطا خواهی كرد؟ خدای فرمود: عهد من به مردم ستمكار هرگز نخواهد رسید». انما یرید الله لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا.[5]. «خدا چنین می خواهد كه رجس هر آلایش را از شما خانواده ی نبوت بزداید و شما را از هر عیب پاك و منزه گرداند». یا ایها الذین امنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منكم.[6]. «ای اهل ایمان فرمان خدا و پیامبر و فرمانداران (از سوی خدا و رسول) را اطاعت كنید». ان الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین، ذریه بعضها من بعض و الله سمیع علیم.[7]. «به حقیقت خدا برگزید آدم و نوح و خانواده ی ابراهیم و خانواده ی عمران را بر جهانیان، فرزندانی هستند برخی از نسل بعضی دیگر و خدا- به گفتار و احوال همه- شنوا و دانا است». ام یحسدون الناس علی ما آتاهم الله من فضله فقد آتینا آل ابراهیم الكتاب و الحكمه و آتیناهم ملكا عظیما.[8]. [صفحه 95] «آیا حسد می ورزند (قوم یهود) نسبت به مردم (مقصود خاندان پیامبر است) چون خدا ایشان را به فضل خود برخوردار فرمود، البته ما بر آل ابراهیم (حضرت محمد ص) كتاب و حكمت فرستادیم و به آنها ملك و سلطنتی بزرگ عطا كردیم». امام علی بن موسی الرضا علیه السلام در رابطه با این آیه ی فرمود: «مقصود از اینكه به آل ابراهیم ملك عظیم بخشیدیم، اینست كه به فرزندان صالح ابراهیم مقام فرمانروائی الهی بخشیدیم و مردم باید از این پاكان و برگزیدگان خدا اطاعت و پیروی كنند».[9]. انما ولیكم الله و رسوله و الذین امنوا الذین یقیمون الصلوه و یوتون الزكاه و هم راكعون.[10]. «به حقیقت كه ولی و سرپرست شما فقط خدا و پیامبرش و آن مومنانی هستند كه اقامه ی نماز می كنند و به مستمندان در حال ركوع زكات می دهند.»[11]. فاسئلوا اهل الذكران كنتم لا تعلمون.[12]. «اگر نمی دانید از اهل ذكر بپرسید». حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام در تفسیر این آیه فرمودند: [صفحه 96] «الذكر رسول الله و نحن اهله و ذلك یبین فی كتاب الله بقوله فی سوره الطلاق: «فاتقوا الله یا اولی الالباب الذین آمنوا قد انزل الله الیكم ذكرا رسولا یتلو علیكم آیات الله مبینات»[13] فالذكر رسول الله و نحن اهله. «ذكر رسول خدا است و ما (عترت پیامبر) اهل ذكریم، این حقیقت در سوره ی طلاق از كتاب خدا روشن شده است: (پس شما ای خردمندان كه ایمان آورده اید، از خدا بترسید زیرا خدا برای- هدایت- شما قرآن را فرو فرستاد و پیامبر بزرگواری را كه برای شما آیات روشن بیان خدا را تلاوت كند) بنابراین ذكر رسول الله است و ما عترت پیامبر اهل ذكر می باشیم».[14]. و ربك یخلق ما یشاء و یختار ما كان لهم الخیره سبحان الله و تعالی عما یشركون.[15]. «و خدای تو هر چه خواهد بیافریند و برگزیند و دیگران را هیچ اختیار- و گزینشی- نیست و ذات پاك الهی منزه و برتر است از آن كه به او شرك آورند». و یقول الذین كفروا لست مرسلا قل كفی بالله شهیدا بینی و بینكم و من عنده علم الكتاب.[16]. «و كافران بر تو اعتراض كنند كه تو پیامبر خدا نیستی، بگو تنها گواه میان من و شما خدا و عالمان حقیقی به كتاب خدا كافی خواهد بود». [صفحه 97] افمن یهدی الی الحق احق ان یتبع امن لا یهدی الا ان یهدی فما لكم كیف تحكمون.[17]. «آیا آن كس كه به راه حق هدایت كند برای پیروی شایسته تر است، یا آن كس كه خود راه را نشناسد، مگر اینكه او را هدایت كنند؟ شما را چه شده است، چگونه قضاوت می كنید؟» انما انت منذر و لكل قوم هاد.[18]. «به حقیقت كه تنها وظیفه ی تو انذار و ترسانیدن- مردم- است و برای هر قومی از سوی خدا راهنمایی است». این آیات و بسیاری از آیات مباركات قرآن، نشانه های روشن و آشكاری بر امامت عترت مطهر پیامبر اكرم (ص) است، كه بیان همه ی آنها شرح و بیان و كتابی دیگر می طلبد.
امام علی (ع) در خطبه هشتاد و شش نهج البلاغه شریف پس از بیان نابكاری و نامردمیهای عالم نمایان بی دانش و رهبران و پیشوایان بدعت گذار در جامعه ی اسلامی كه قرآن را به نظر و رای خود تفسیر می كنند، در حالی كه هیچ بهره ای از اسرار و حقایق و علوم و دقایق قرآن نبرده اند، امت اسلامی را مخاطب قرار داده و بر سر این امت لجوج كه بر انحراف خود پای می فشارد فریاد می زند:
صفحه 90، 91، 92، 93، 94، 95، 96، 97.